مبانی مشروعیت و مرزهای سرخ مقاومت
مقاومت تنها ملاک و شاخص مشروعیت در دوران اختناق
فصل هفتم (صفحات ۱۳۵-۱۶۰)
مسعود رجوی-مرداد ۱۳۹۲
صورت مساله، مقاومت کردن یا مقاومت نکردن در برابر این رژیم است و نه داعیه تعداد و درصد رأی در جامعه اختناق زده که قابل حصول و قابل اثبات نیست. تعیین درصد آراء و پایگاه اجتماعی موضوعی مربوط به دوره بعد از اختناق است که در آن بتوان با به میدان آوردن مردم و با صندوقهای رأی، بدرستی سنجش و ارزیابی کرد.
هر چیزی غیر از این، نادیده گرفتن سرکوب و اختناق و چشم پوشیدن بر ممانعت فاشیسم دینی از بروز اراده و تمایل اجتماعی است. این را نباید بر رژیم بخشید و نادیده گرفت و بعد به تئوری‌پردازی دربارهٔ درصد آراء یا پایگاه اجتماعی نشست . در شرایطی که حتی اسم بردن از مجاهدین و به طریق اولی، کوچکترین اشاره به هواداری از مجاهدین سنگین‌ترین محکومیتها و مجازات‌ها را دارد و در شرایطی که رژیم دهها هزار نفر را به همین خاطر دستگیر و شکنجه و اعدام کرده است، چگونه می‌توان با یک نظرسنجی آزاد در بین مردم به درصد واقعی آرای مجاهدین دست یافت. اینجاست که روشن می‌شود تمام حرفهایی که منابع ارتجاعی و استعماری و همسویان و پادوهای آنها درباره پایگاه نداشتن مجاهدین در داخل ایران میگویند، بیراهه، باطل و در دستگاه نادیده گرفتن اختناق به سود آخوندهاست. مگر این‌که امکان ریختن رأی آزادانه به صندوقها فراهم شود.
پیام تهنیت و تقدیر به هموطنان خارج کشور
مسعود رجوی- ۱۲تیر ۱۳۸۶
یک لحظه فرض کنید که طلسم اختناق در ایران آخوندزده شکسته و اجتماعات و انتخابات آزاد بدون هر گونه محدودیت، امکانپذیر است. در اینصورت بسادگی می‌توان این حقیقت را دریافت که هر یک از شما قطعاً بیش از هزار بار، تکثیر و طنین‌انداز می‌شود.
هرکس که در این حقیقت تردید دارد، همچنان که بارها و بارها گفته‌ایم، می‌تواند بخت رژیم نامشروع آخوندی را در برابر مریم و مقاومت برحق مردم ایران، در یک انتخابات آزاد تحت‌نظر ملل متحد بر اساس اصل حاکمیت مردم (و نه ولایت فقیه) در داخل ایران بیازماید. چیزی که ربع قرن است بر آن پای می‌فشاریم اما رژیم آخوندی هرگز به آن تن نداده و نخواهد داد.
ـ مگر این رژیم و عوامل و همدستان و هم خطّانش نمی‌گویند که «مجاهدین پایگاه اجتماعی ندارند»!؟
بسیار خوب، پس چه باک از انتخابات آزاد بر اساس اصل حاکمیت مردم دارید!؟ و چرا رژیمتان از یک گردهمایی این مقاومت در شهرهای آن سوی جهان ... ... ، این‌چنین در هم میریزد، می‌ترسد و پارس می‌کند!؟
همه برای آزادی
هزار اشرف می‌سازیم
مریم رجوی-۶ تیر ۱۳۹۳
دوستان عزیز، دوستان عزیز
حقیقت این است حقیقت این است که موتور محرک و نیروی اصلیِ سمت دهندهٔ اوضاع، کشاکش میان رژیم و آمریکا در پرونده اتمی یا جدال میان دو جناح حاکم رژیم نیست.
نبرد اصلی، میان مردم و مقاومت ایران با رژیم ولایت فقیه بوده، هست و خواهد بود.
مقاومتی که در دلِ زندانهای سیاسی، کانون‌های شورش و اعتراض برپا می‌کند، . مقاومتی که آنتی‌تز تروریسم و صدور بنیادگرایی است.
مقاومتی که مجاهدان پاکبازش، در سخت‌ترین شرایط، پایداری تاریخی بی‌نظیری را ارائه کرده‌اند.
اینها به گویاترین صورت، توانایی و ظرفیت مردم ایران و مقاومت سازمانیافتهٔ آنها را برای تغییر رژیم، نشان می‌دهد.
به قول مسعود مقاومتی که «صلح و امنیت و دموکراسی و حقوق‌بشر و ثبات و سازندگی و یک ایران غیراتمی را در این منطقه از جهان پیشنهاد می‌کند».
آری، شعار خلق جهان بدانند
آری، مقاومتی که طی ۳۳سال، از کورهٔ گدازان همهٔ آزمایشها، عبور کرده است، قطعاً می‌تواند به مقصد آزادی و حاکمیت مردم دست یابد. بله می‌توان و باید.
هموطنان
رژیم آخوندی در داخل و خارج ایران به توطئه‌ها و اقدامات گسترده علیه مجاهدین و مقاومت ایران دست می‌زند. از جمله هزاران نوشته، صدها کتاب، دهها فیلم و سریال تلویزیونی و صدها نمایشگاه علیه مجاهدین و این مقاومت. راستی اینها برای چیست؟
به‌خاطر این است که از محبوبیت و اثرگذاری همین مقاومت، می‌ترسند.
با وجود این همه ترس و وحشت، اما آخوندها مدعیند که این مقاومت در داخل ایران پایگاهی ندارد.
پاسخ ما این است: آزادی و امنیت اعضا و هواداران این مقاومت را تأمین کنید تا یک راهپیمایی در خیابانهای تهران برگزار کنند، آن وقت می‌بینید که چگونه سراپای رژیمتان را در می‌نوردند.
